دانلود کتاب خطاهای قضاوت

معرفی کتاب

" خطاهای قضاوت " / ماهیت، مصادیق و راهکارهای جبران

کتاب حاضر به نویسندگی غلامرضا معصومی از انتشارات میراث فرهیختگان منتشر شده است.

امروزه با توجه به پیچیدگی جرایم، وظیفه قضات در رسیدگی و صدور حکم از حساسیت ویژه‌ای برخوردار است؛ قضاتی که وظیفه‌شان حراست از جان و مال و ناموس شهروندان است. کوچکترین بی‌التفاتی و اشتباه ممکن است به خسارات بزرگ مادی و معنوی منجر شود و حتی حقّ حیات انسانی را سلب کند.

قضاوت در اسلام و بخصوص در فقه امامیه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و شعبه‌ای از ولایت تلقی می‌گردد. در مقدمه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اینچنین آمده است که: «مسأله قضا در رابطه با پاسداری از حقوق مردم در خط حرکت اسلامی به منظور پیشگیری از انحرافات موضعی در درون امت اسلامی امری است حیاتی، از اینرو ایجاد سیستم قضایی بر پایه‌ی عدل اسلامی و متشکل از قضات عادل و آشنا به ضوابط دقیق دینی پیش‌بینی شده است این نظام بدلیل حساسیت بنیادی و دقت در مکتبی بودن آن لازم است به دور از هر نوع رابطه و مناسبات ناسالم باشد.»

از اینرو در باب قضات، شرایط و آداب آن بحثهای فراوانی مطرح گردید که علاقه‌مندان می‌توانند برای مطالعه بیشتر به آن رجوع کنند اما از آنجا که تحقیق در این کتاب پیرامون اشتباه قاضی و راههای جبران آن از منظر فقه امامیه است، تمرکز نگارنده بیشتر بر همین امر خواهد بود.

در بخشی از کتاب می خوانیم : 

" «مسئول» اسم مفعول از «سأل، یسأل» بر وزن «منع، یمتنع» و «سؤال» مصدر آن می‌باشد. مسئولیت به معنی قابل بازخواست و مسئول به معنی قابل جواب آمده است. بعضی از لغویین گفته‌اند: مسئول یعنی کسی که فریضه‌ای بر ذمه دارد به طوری که اگر عمل نکند از او بازخواست می‌شود دهخدا معنی مسئولیت داشتن را متعهد و موظف بودن و معنای مسئولیت را ضمان دانسته است واژه‌ «مسئولیت»، غالباً به معنای وظیفه و عملی است که انسان عهده‌دارش می‌شود. همچنین به معنای ضمانت و تعهد نیز آمده است. مسئولیت چیزی با کسی بودن؛ یعنی به گردن او، در عهده او، در ضمان و پایبندی او بودن است.  ‌اما در اصطلاح بمعنی تعهد قانونی شخص است به دفع ضرر دیگری که وی به او وارد آورده است؛ خواه این ضرر ناشی از تقصیر خود وی باشد یا از فعالیت او ایجاد شده باشد. مسئولیت به معنای قانونی آن همان التزام شخص به تحمل حکم قهری قانون در قبال رفتاری است که از وی صادر شده است. هر چند که در قانون ایران هیچ گونه تعریفی از مسئولیت ارائه نشده است و به همین دلیل از طرف حقوقدانان نیز به صورت یکسان تعریف نشده است ولی همگی آنها مسئولیت را به نوعی تعهد و التزام دانسته‌اند. عده‌ای از حقوقدانان ایرانی، با توجه به معنای لغوی مذکور، مسئولیت را عبارت از التزام شخص به پاسخگوئی اعمال و رفتار خویش در قبال مردم دانسته‌اند که معیار تجلی آن اعمال و رفتاری است که موجب خسارت یا جنایت می‌گردد."