دانلود کتاب اسارت پنهان

معرفی کتاب

"اسارت پنهان"
 کتاب حاضر اثری از معصومه کیومرثی می باشد که توسط انتشارات منشور سمیر منتشر شده است.
اسارت پنهان! چه کلمه ای دردآلود و زجر دهنده ای است. حتی این کلمه واقعاً اسارت آور است، با شنیدن آن انسان احساس می کند غل و زنجیر پاهایش را به هم دوخته و روحش را به بند کشیده است. کلمه اسارت زشتی های روح انسان ها را به تصویر می کشد. هر چند این کتاب آمیخته ای از واقعیت ها و تخیلات نویسنده، درهم تنیده و کتابی به رشته تحریر در آمده که می تواند تلنگری باشد بیدارکننده برای کسانی که خانواده تشکیل داده یا می خواند تشکیل بدهند. مگر زندگی ها از همین تخیلات تلخ و شیرین ساخته نشده است. مگر نویسندگان با قلمشان روزهای زندگی را ورق نمی زنند و به درون اسرار رخنه نمی کنند، مگر راه و چاه را نشان نمی دهند، و برای کسانی که بدون داشتن کم ترین اطلاع و آگاهی زندگی، با نام همدم، همسر، پدر، مادر اولاد و ... زندگی ها را رقم می زنند. این کتاب داستان زندگی زنی را به تصویر می کشد که هم فدای ناآگاهی و نادانی خود شد و هم فدای نا آگاهی خانواده و کسی که به نام همسر وارد دنیای زیبای بی تجربه و رویایی نوجوانیش شد. رویاهایش، دنیای شور و شادی 15 سالگی اش را، بهشت بهترین دوران زندگی اش را به سیاه چاله های وحشت، نفرت، دوگانگی، خشم و عشق تبدیل نمود. این داستان، آمیخته ای از محبت و نفرت، گریز از زندگی و واقعیت های تلخ آن و در عین حال، شهامت و ایستادگی در برابر طوفان های مخرب زندگی، تلاش و مبارزه با نا آگاهی ها، کسب علم و دانش، ساختن ویرانی هایی که به دست ندانم کاری های اطرافیان به وجود آمده بود، از خود گذشتن ها و پاک و مقدس زندگی کردن هاو ... و عبرتی باشد برای کسانی که بدون توجه به تفاوت های سنی، فردی و اجتماعی، دست دختری یا پسری را به نام شریک زندگی می گیرند و به اصطلاح تشکیل خانواده می دهند. شاید کمتر کسی، مانند قهرمان داستان ما، بتواند در برابر آشوب های ویرانگر، تفاوت های فرهنگی و اجتماعی، برای به ثمر رساندن زندگی فرزندانش، از خواسته هایی که حق مسلم او بود بگذرد تا آن ها آشفته و پریشان نشوند هر چند که در تمام زندگی های زناشویی، میان زن و ومرد این تفاوت ها به چشم می خورد اما آن قدر که بتوانند یکدیگر را تحمل کنند.
در بخشی از این کتاب می خوانیم :
"متاسفانه از وقتی که خودرو شخصی در گاراژ منزلمان جای گرفت، آن آرامش ناچیزی هم که در به اصطلاح خانه بود از دست دادیم چون هر لحظه منتظر وقوع، اتفاق یا حادثه ناگواری بودیم. این بار هر روز و هر روز، باید شاهد بگو مگو، بر سر رانندگی قاسم بودیم، پسرم بزرگ شده بود میگفت: پدر شما وقتی پشت رل می نشینی باید حواست به همه جا باشد. ممکن است خدای ناکرده، اتفاقی روی دهد که قابل جبران نباشد. از وقتی بازنشسته شده، بخانه و پیش ما آمده بود، زندگی بیشتر به جهنم تبدیل شده بود چون، او دیگر پیر و از کار افتاده شده بود. شب زنده داری ها و چاقی و بی تحرکی، او را زودتر از موعد مقرر، سنی که باید از کار افتاده می شد نشان میداد. بیشتر وقتها خودم پیشش می نشستم تا او گردشی در شهر بکند. اما انگار جلو را نمی دید. وقتی پشت رل می نشست فکرش جای دیگری بود. روزی مردی ویلچر نشین داشت از خیابان عبور می کرد. نگاهی به صورت قاسم کردم که ببینم حواسش بجلو نبود. ناگهان فریاد کشیدم. قاسم، قاسم، مواظب باش! نزدیک آن مرد رسیده بودیم که من فرمان ماشین را بطرفی گرداندم. مرد ویلچر نشین زیر ماشین نرفت از کنارش رد شدیم ولی ماشین به ویلچر اصابت کرد."